De Priorij is gebouwd in de jaren 1963-1966 in de markante architectuur van De Bossche School. Deze bouwstijl is ontwikkeld door de benedictijner monnik Hans van der Laan o.s.b. Architect van de Priorij was Jan de Jong (1917–2001), een leerling van Hans van der Laan.

Een belangrijk kenmerk van de Bossche School is de sobere vormgeving van de gebouwen. De verhoudingen worden met name bepaald door het zogeheten ‘plastische getal’. Er wordt vooral gebruikgemaakt van beton, baksteen en hout. Dit zijn namelijk de bouwmaterialen die in Nederland voorhanden zijn.
De Priorij heeft twee bouwlagen en is gelegen tegen een glooiing en gedeeltelijk voorzien van een souterrain. Het is gebouwd om een binnenhof en opgetrokken uit lichtbruine baksteen. De bovenste strook muurwerk is met verticaal geplaatste houten delen betimmerd. Het dak is plat. Er is een lage klokkentoren links van de hoofdingang.

De rechthoekige binnenhof heeft een omlopende loggia en in het midden een tuin. Vierkante stenen zuilen dragen de houten constructie met het lessenaarsdak. In de tuin bevinden zich langs de randen betonnen banken en een halfronde waterput. Net iets uit het midden bevindt zich een kruis, staande op het ‘metrisch centrum’, het uitgangspunt van het ontwerp van het gebouw.

Rond de binnenhof loopt de kloostergang, die toegang geeft tot de, eveneens aan de binnenhof gelegen, bibliotheek en werkkamers. Via de kloostergang komt men ook in de kerk, de kapittelzaal en de refter.

Het interieur is zeer sober. De vloeren zijn over het algemeen van grindtegels, de muren wit gestuct of van schoon metselwerk. De deuren zijn van ongekleurd hout. De deuren die tot binnenruimten toegang geven zijn van horizontaal geplaatste delen, buitendeuren zijn van verticaal geplaatste delen. Boven de vensters zijn betonnen lateien. De plafonds zijn van beton, dat vanwege de ruwe bekisting een houtnerfpatroon heeft.